Ik ben een gelovig mens, dat wil zeggen dat ik geloof in één God en een leven na de dood. Ik geloof dat de verhalen uit de bijbel zeer geschikt zijn om mijn geloof ook voor mijzelf onder woorden te brengen.

Bij het geloof in God hoort ook een stukje communicatie met God. Ik noem dat bidden, maar vind dat ook wel lastig. Ik leg dat vaak uit door te vragen aan mensen hoe ze zouden uitleggen aan iemand, die van geboorte af blind is, wat groen is of rood. Je probeert het wel te omschrijven (groen is veilig en gras is groen, rood is heet enzo) maar echt vertellen hoe het eruit ziet is dan erg lastig.
Zo is het bij bidden voor mij ook: mijn communicatie middel om te communiceren met God is al vanaf mijn geboorte defect. (Eerlijk gezegd denk ik dat meer mensen dit gebrek hebben 😇 ).

Toch heb ik in mijn leven wel een aantal keer de aanwezigheid van God mogen ervaren. Dat gebeurde vooral door andere mensen, die voor mij iets deden waardoor ik God herkende. Ik geloof daarom dat je God kunt laten zien aan anderen door iets voor hen te doen.

Mijn motto is daarom: Geloven is een werkwoord. Doe dingen waardoor anderen mogelijk God ervaren en nieuwsgierig worden naar Hem.

In de bijbel is (op meerdere plekken) een rijtje voorbeelden genoemd, die passen bij mijn motto. Heel kort samengevat: “ga zo met anderen om, dat zij je hun naaste zullen noemen”. Dat is soms eenvoudig, maar veel vaker behoorlijk hard werken.

Na mijn geboorte ben ik RK gedoopt in de St johanneskerk in Uithoorn. Ik ben op zesjarige leeftijd deed in mijn eerste heilige communie in Amsterdam Sloten (Pancratius kerk). Ik werd daar ook gevormd en wij zijn daar ook getrouwd.
Vanaf mijn huwelijk ben ik in verschillende geloofsgemeenschappen actief geweest. Eerst in De Nieuwe Stad in de Bijlmermeer, daarna in oecumenisch kerkcentrum De Drie Stromen in Gaasperdam (zelfde parochie namelijk de Graankorrel maar wel een ander gebouw).
Na onze verhuizing naar Amersfoort ben ik actief geworden in H Kruiskerk. Ik luisterde er graag naar de verhalen uit de bijbel en naar de uitleg van de voorganger(s), maar vooral voelde ik mij opgenomen in de geloofsgemeenschap. En ik ben daar als vrijwilliger actief geweest op veel vlakken maar vooral als begeleider van kinderwoorddiensten en jongeren catechese en op bestuurlijk niveau.

Na de sluiting van de Heilige Kruis Kerk, ben ik actief in oecumenisch kerkcentrum het Brandpunt. Op dit moment zet ik mij vooral in op het diakonale vlak.